(16)

[Fagot]

Я запальваю гэты агеньчык у памаць аб Віктару Ганчару, Анатолю Красоўскаму, у памяць аб Зьміцеры Завадскім і Юрасю Захаранка.

Я запальваю гэты агеньчык, бо я ведаю, што Аляксандр Казулін, Цімафей Дранчук, Мікалай Астрэйка, Зьміцер Дашкевіч, Павел Севярынец, Вячаслаў Сіўчык, Артур Фінькевіч і многа хто іншы, хто зараз знаходзіцца за кратамі, не рабілі нічога такога, что закранула б іхняе сумленне.

Я запальваю гэты агеньчык таму што я супраць выкрадання людзей, я супраць паліцэйскай дзяржавы, я супраць вынішчэння беларускай культуры, я супраць палітычных арыштаў, я супраць той папсы і гапаты што прапагандуе нам улада, я супраць улады дыктатара.

Comments

[Ангмарец]

Fagot +100



присоединяюсь!

[Аир]

...

[Pamper Iv]

Дачка Красоўскага... Бедная дзяўчынка - ёй усяго трынаццаць гадоў, а сёння на Бангалор яна гаворыла, як Дарослы Чалавек. І не ў тым справа, што канкрэтна яна гаворыла, бо словы магчамы прачэсць ці вывучыць і не сваі. Справа ў голасе, выразнасці слоў, інтанаціі... Як у дарослай.



Сёння былі і агенчыкі, і палева фейверкамі у паветра, і музыка (на жаль мала часу, бо *** адключылі электраэнергію)... І былі словы: Салідарнасць, Свабода, Жыве. За ўсіх тых, кто загінул, паламаў свой лёс, хто змагаецца зараз - за ўсіх. Вялікі вам дзякуй.

[Ангмарец]

Pamper Iv да... жалко что так с электричеством получилось. но было здорово!

[Pamper Iv]

Ангмарец сапраўды жаль. Але ж галоўная, што мы там былі, што ўсе разам крычалі ды сьпавялі. Што чулі родную мову, размаўлялі на ёй і самі. Што Памятаем і не запамятаем ніколі. Пляваць на святло, няхай ім папярхнуцца. Галоўнае - ўсё роўна мы разам! Так я крычала пасьля аб'явы "канцэрт скончыўся, ніякія добрыя дзядзькі святло нам не ўключаць". Так я гавору зараз і буду гаворыць і потым.

[Ангмарец]

Pamper Iv точно.

[Fagot]

ЖЫВЕ БЕЛАРУСЬ!!!

[Швыня]

"16"



у цёмным лесе, дзе сцяжынкі гінуць,

ніводнае нябачна дзе душы,

дзе толькі рэдкія звяры сляды пакінуць,

жыллё пабудавалі мурашы.



і вось ў адным з такіх слядоў смярдзючых,

які быў угнаеннем (сярод нас)

з’явіўся “мошчный прэдсядацель кучы”,

пляшывы і спартыўны підарас.



увесь ў гаўне, як лыцар ў жалезе,

па мошчах памяркоўных мурашоў,

навобмацак гаўнюк кудысці лезе,

ніхто ж не запярэчыць: “нах пайшоў!”



Ну а мужык-мураш дзяўбе фіранку,

Кухонны Чэ Гевара і змагар,

да вечара ж ён раб з самога ранку,

на кухні ў вечары - краіны ўладар.



і паліць свечкі барацьбіт упарта,

распырскваючы з лютасцю сліну,

штомесяц днём шаснаццатым, без жартаў,

на падаконніке вядзе сваю вайну.



(с) hedinthedark

[Yamchi]

Так, так... Мы - разам! За Радзiму! За свабоду!

[jaizer]

А я пописал на ваш "агеньчык" и мне стало легко!!!!

Почему так?? )))))